Αστέρες Νετρονίων.

Όλα τα άστρα, όπως ακριβώς και οι άνθρωποι, γεννιούνται, εξελίσσονται και πεθαίνουν. Ο θάνατός τους όμως, οδηγεί στη γένεση άλλων αστρικών αντικειμένων, όπως είναι οι λευκοί νάνοι, οι αστέρες νετρονίων και οι μαύρες τρύπες. Η ενέργεια που εκλύουν τα άστρα οφείλεται στις θερμοπυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης στον πυρήνα τους, οι οποίες μετατρέπουν αρχικά το υδρογόνο σε ήλιο και εν συνεχεία αυτό στα βαρύτερα στοιχεία, ακολουθώντας σε γενικές γραμμές τη σειρά με την οποία αυτά εμφανίζονται στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων.

Εξέλιξή των άστρων (μέρος Β).

Μετά το στάδιο του ερυθρού γίγαντα, σε αστέρια σαν τον Ήλιο η περαιτέρω βαρυτική συστολή του πυρήνα, που αποτελείται πια από άνθρακα, δεν μπορεί να δημιουργήσει θερμοκρασίες ικανές να αρχίσουν νέο κύκλο πυρηνικών αντιδράσεων στο κέντρο. Παρόλα αυτά ο πυρήνας συστέλλεται σε μία πολύ συμπιεσμένη κατάσταση και η αύξηση της θερμοκρασίας, παρ' ό,τι δεν μπορεί να προκαλέσει καύση του άνθρακα, εν τούτοις προκαλεί έντονη καύση του ηλίου στο γειτονικό προς τον πυρήνα στρώμα.

Εξέλιξή των άστρων (μέρος Α).

Η όλη διαδικασία της εξέλιξης ρυθμίζεται από τη βασική αντίθεση ανάμεσα στη βαρύτητα και
την πίεση. Η βαρύτητα λειτουργεί πάντοτε, ενώ για να λειτουργήσει η πίεση αποτελεσματικά χρειάζεται παραγωγή ενέργειας από θερμοπυρηνικές αντιδράσεις.  ́Οταν λειτουργεί κάποιος τέτοιος μηχανισμός το αστέρι σταθεροποιείται προσωρινά, διαφορετικά η δομή του αλλάζει με γρήγορο ρυθμό.

Εσωτερική δομή των αστεριών.Οι βασικές εξισώσεις.

Το εσωτερικό των αστεριών είναι η περιοχή από την οποία δεν φτάνουν φωτόνια σε μας.  ́Ετσι, παραδοσιακά, η γνώση μας για την αστρική δομή βασίζεται σε θεωρητικούς υπολογισμούς με βάση φυσικές αρχές και σε ωρισμένα εξωτερικά χαρακτηριστικά όπως η λαμπρότητα, η μάζα και η ακτίνα των αστεριών. Η πιο βασική φυσική αρχή είναι ότι ένα αστέρι βρίσκεται σε ισορροπία όταν η πίεση του αερίου εξισορροπεί τη δύναμη της βαρύτητας.

Κλασική μηχανική. Θεμελιώδη Μεγέθη, Βαρυτικό πεδίο και Πίεση.

Το σημείο αυτό είναι μια ευκαιρία να καλύψουμε κάποια κενά σε έννοιες και αντιλήψεις που πιθανός είχατε ή σας δημιουργήσαμε, πριν προχωρήσουμε την δημοσίευση περισσότερων άρθρων αστροφυσικής. Στη φυσική, η Κλασική Μηχανική είναι ένας από τούς δύο κύριους κλάδους της Μηχανικής, η οποία ασχολείται με το σύνολο των Φυσικών Νόμων που περιγράφουν την κίνηση σωμάτων υπό την επήρεια ενός συστήματος δυνάμεων.

Τα φυσικά των άστρων (μέρος B).

Οι διάφορες αστρικές κατηγορίες αντιπροσωπεύουν διαφορετικά στάδια στην εξέλιξη των αστεριών. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι τα αστέρια δεν είναι παντοτινά, αλλά έχουν κάποιο συγκεκριμένο χρόνο ζωής. Γεννιούνται κάποια στιγμή, κατόπιν διανύουν τη ζωή τους, και στο τέλος πεθαίνουν. Στη διάρκεια της ζωής τους περνούν από διάφορες φάσεις, που εξαρτώνται από τις φυσικές συνθήκες που επικρατούν στο εσωτερικό τους. Οι διάφορες κατηγορίες των αστεριών, καθώς και η εξέλιξή τους όπως θα δούμε αργότερα, απεικονίζονται στο περίφημο διάγραμμα των Hertzsprung και Russell.

Τα φυσικά των άστρων (μέρος Α).

Μολονότι η πρόοδος της διαστημικής επιστήμης έχει δόσει τη δυνατότητα επιτόπιων μετρή-
σεων στο μεσοπλανητικό χώρο, σε πλανήτες, ακόμα και σε κομήτες, η ηλεκτρομαγνητική
ακτινοβολία εξακολουθεί να είναι η βασική πηγή πληροφορίας για τις φυσικές συνθήκες που
επικρατούν στα αστρονομικά αντικείμενα. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι ένα μεγάλο μέρος
της Αστροφυσικής έχει να κάνει με τη μέτρηση και ερμηνεία της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.

Ουράνια σώματα.

Υπάρχει ένας αχανής κόσμος ακριβώς επάνω από το κεφάλι μας που περιμένει να τον ψηλαφήσουμε. Αρκετοί συνάνθρωποί μας το κάνουν. Ασχολούνται με την Αστρονομία ερασιτεχνικά και ανοίγουν νέους ορίζοντες στη σκέψη τους και την αναζήτησή τους.

Τα ουράνια σώματα αποτελούν ένα αναπόσπαστο κομμάτι του φυσικού μας περιβάλλοντος και η παρουσία τους εξάπτει τη φαντασία και την περιέργεια του ανθρώπινου είδους, που αναζητά εναγώνια να αυτοπροσδιοριστεί μέσα στον χώρο και τον χρόνο. Έτσι, ο νυχτερινός έναστρος ουρανός γοητεύει πολλούς ανθρώπους ανεξάρτητα από το φύλο και την ηλικία τους, οι οποίοι επιθυμούν να γνωρίσουν τον αχανή ουράνιο κόσμο από κοντά.

Δομή Ατόμου.

Το άτομο είναι το μικρότερο κομματάκι της ύλης που μπορεί να πάρει μέρος σε μία χημική αντίδραση. Το άτομο αποτελείται από έναν πυρήνα στον κέντρο του και από ηλεκτρόνια που περιφέρονται "γύρω" από αυτόν. Τα ηλεκτρόνια δε διαγράφουν συγκεκριμένες τροχιές. Υπάρχει όμως αυξημένη πιθανότητα να βρίσκονται σε κάποια σημεία και μειωμένη να βρίσκονται σε κάποια άλλα.

Το Σέλας.

Το Σέλας είναι το φωτεινό ουράνιο φαινόμενο που λαμβάνει μέρος στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης, αλλά και στις ατμόσφαιρες άλλων πλανητών. Ονομάζεται και Πολικό Σέλας καθώς παρατηρείται κυρίως στις πολικές περιοχές τόσο στο Βόρειο όσο και στο Νότιο Ημισφαίριο, αποκαλούμενο ανάλογα Βόρειο Σέλας και Νότιο Σέλας. 

Ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.

Η Ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία είναι εκπομπή στον χώρο ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας υπό μορφή κυμάτων που ονομάζονται ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα είναι συγχρονισμένα ταλαντούμενα ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία τα οποία ταλαντώνονται σε κάθετα επίπεδα μεταξύ τους και κάθετα προς την διεύθυνση διάδοσης. Διαδίδονται στο κενό με ταχύτητα ίση με την ταχύτητα του φωτός (c=299.792.458 m/s) αλλά και μέσα στην ύλη με ταχύτητα λίγο μικρότερη απ' την ταχύτητα του φωτός.

Οι δυνάμεις που "κρατούν" το σύμπαν.

Ο όρος θεμελιώδης αλληλεπίδραση ή Θεμελιώδεις Δυνάμεις (Fundamental Forces) αφορά τον μηχανισμό σύμφωνα με τον οποίο τα διάφορα σωματίδια αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Σήμερα γνωρίζουμε πως υπάρχουν τέσσερις θεμελιώδεις αλληλεπιδράσεις/δυνάμεις: η βαρυτική, η ηλεκτρομαγνητική, η ισχυρή και η ασθενής αλληλεπίδραση.

Ο Θαλής ο Μιλήσιος, (640 ή 624 π.Χ. - 546 π.Χ.).

Ο Θαλής ο Μιλήσιος, (640 ή 624 π.Χ. - 546 π.Χ.) είναι ο αρχαιότερος προσωκρατικός φιλόσοφος, ο πρώτος των επτά σοφών της αρχαιότητας, μαθηματικός, φυσικός, αστρονόμος, μηχανικός, μετεωρολόγος και ιδρυτής της Ιωνικής Σχολής της φυσικής φιλοσοφίας στη Μίλητο.

Κυρίως ο Αριστοτέλης, αλλά και άλλοι αρχαίοι φιλόσοφοι θεωρούν τον Θαλή ως τον πρώτο Έλληνα φιλόσοφο. Στον διάλογο του Πλάτωνα Πρωταγόρας, το όνομα που εμφανίζεται πρώτο στην λίστα πεπαιδευμένων ανθρώπων είναι του Θαλή του Μιλήσιου. Χαρακτηριστικά ο Μπέρτραντ Ράσελ είπε πως «Η Δυτική φιλοσοφία αρχίζει με τον Θαλή


Ο Θαλής προσπάθησε να κατανοήσει τον κόσμο μέσα από τα μάτια της επιστήμης και να εξηγήσει φυσικά φαινόμενα όπως λ.χ την Έκλειψη Ηλίου, χωρίς να χρησιμοποιεί αναφορές στην μυθολογία, όπως γινόταν μέχρι την εποχή του. Υπήρξε μεγάλος διδάσκαλος με παρά πολύ μεγάλη επιρροή σε όλους σχεδόν τους μεταγενέστερους προσωκρατικούς φιλοσόφους. Αυτοί ακολούθησαν τα χνάρια του στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν τεκμηριωμένες αδιαμφισβήτητες αληθείς πεποιθήσεις για τα φυσικά φαινόμενα, τα ουράνια σώματα, και άλλα χρησιμοποιώντας ως εργαλεία τους την Λογική, τα μαθηματικά, την φυσική, τη βιολογία, την αστρολογία και όχι τους μύθους και τους θρύλους.

"Το ωραιότερο πράγμα είναι ο Κόσμος. Γιατί είναι έργο του Θεού".

Αποφθέγματα του Φιλοσόφου Θαλή του Μιλησίου, ενός εκ των Επτά Σοφών της Αρχαίας Ελλάδος ( 643-548 π.Χ)

Κρατίστην είναι δημοκρατίαν την μήτε πλουσίους άγαν μήτε πένητας έχουσαν πολίτας. 

(Η καλύτερη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πάρα πολύ πλούσιους ούτε πάρα πολύ φτωχούς πολίτες). 

Ευδαιμονίαν άρχοντος νομίζειν, ει τελευτήσειε γηράσας κατά φύσιν. 

(Να θεωρείς ευτυχισμένο τον άρχοντα ο οποίος θα κατορθώσει πρώτ’ απ’ όλα να γεράσει, και έπειτα να πεθάνει από φυσικό θάνατο).